Zeeën van Tijd

Bij het nadenken/ filosoferen/ lezen over tijd ontdek ik dat er veel verschillende invullingen zijn. Tijd in beleving, kloktijd, tijd zolang als iets duurt, tijd die snel gaat of langzaam, tijd als vroeger of toekomst. Al deze begrippen van tijd spelen door elkaar heen. Het zijn voor mij als het ware in laagjes door elkaar heen. Je vraagt je dan af…welke is de werkelijke tijd, wat is de werkelijkheid?

Deze kijk op tijd zet ik om in beelden door te werken in laagjes. Soms bestaat een beeld uit wel 10 laagjes, als een stapel doorzichtige pannenkoeken. Waar elke keer echter een ander stukje tevoorschijn komt. Al die tien laagjes zijn op verschillende momenten/tijden gemaakt. Het bestaat dus niet echt. Er is niet 1 tijd dat de foto genomen is.

Ik speel met de tijd. Soms is het onscherp, lange sluitertijd, een andere keer weer scherp. Of er is een stukje schilderkunst. Samen levert dat dit een bijzonder beeld op.  Je denkt te herkennen wat het is, maar het zijn slecht losse onderdelen in lagen, die samen jouw werkelijkheid vormt.

De fascinatie en onderzoek naar tijd kwam op het moment dat ik stopte met werken omdat dat beter is voor mijn gezondheid. Een langzamere en rustigere tempo van leven. Los van de gereguleerde kloktijd.

Het ritme van eb en vloed, de terugkerende golven van de zee in een ander tijdsbesef en ritme dan de kloktijd hebben mij geïnspireerd. Het jutten over strand komt terug in het werk.

En ik hoop natuurlijk dat de kijker ook gaat jutten in de afbeelding en misschien ook in deze tekst. Neem mee wat je vindt, laat liggen wat loslaat.

Op uitnodiging van mijn oom Henk Brussel heeft dit project nog meer diepgang gekregen door samen aan het Boek Vloedlijn te werken. Zijn brieven aan mij en mijn antwoorden in beelden, zorgde voor het mooi project Vloedlijn.